Welecja jest polską korporacją akademicką założoną w 1883 r. w Rydze, gdzie w owym czasie studiowało bardzo wielu Polaków. Po I wojnie światowej i restytucji państwowości polskiej została przeniesiona do Warszawy. Dewiza Welecji brzmi: Viribus Unitis Suum Cuique - co w języku polskim znaczy: wspólnymi siłami każdemu co mu się należy. Wywodzimy zeń zasadę dozgonnej przyjaźni oraz tolerancji i szacunku dla wszystkich poglądów i punktów widzenia. Welecja jest stowarzyszeniem o charakterze apolitycznym i areligijnym - w czasie spotkań staramy się nie poruszać tematów politycznych i religijnych. Welecja przywiązywała również zawsze dużą wagę do równości pośród członków. Historycznie źle widziane było noszenie sygnetów rodowych czy używanie tytułów arystokratycznych w relacjach między Weletami. Zasada przyjaźni i równości przejawia się również tym, że zwyczajowo w Welecji wszyscy członkowie zwracają się do siebie po imieniu - niezależnie od wieku i funkcji w Stowarzyszeniu. Podobnie, nowoprzyjęci członkowie, zwani Fuksami, którzy w innych korporacjach mają status kandydata, w Welecji uważani są za Weletów - członków, którzy nie mają jedynie części pozytywnych uprawnień.
Jako że Welecja jest polską korporacją akademicką, by być jej członkiem trzeba być Polakiem. Nie jest to jednak rozpatrywane z etnicznego punktu widzenia. Polskość jest przez nas rozumiana jako przynależeność do wspólnoty wartości i tradycji, które konstytuują tożsamość narodową. Casus Juliusza von Maydella jest najlepszym przykładem jak pojmujemy polskość. Maydell, inflancki baron, wstąpił do Welecji, gdzie nauczył się języka polskiego i wyrósł na polskiego patriotę. Poza tym Welecja to organizacja przyjmująca wyłącznie mężczyzn, studiujących na jednej z warszawskich uczelni. Jako organizacja samowychowawcza Welecja zrzesza studentów, którzy ze wspólnej nauki i zabawy wywodzą przyjaźnie trwające przez całe życie.
Przez lata przez Welecję przewinęło się bez mała tysiąc członków, z których wielu zapisało się w historii jako wybitni mężowie stanu, architekci, naukowcy, artyści, filantropowie etc.
Do najbardziej znanych członków można zaliczyć prezydenta RP, wybitnego chemika, Prof. Ignacego Mościckiego; licznych parlamentarzystów jak choćby Senator II RP Tadeusz Giedroyć; architektów jak choćby znani z licznych realizacji w Warszawie i całej Polsce Bohdan Pniewski, Józef Szanajca, Franciszek Lilpop czy Leon Suzin; licznych naukowców i wynalazców, a wśród nich: jednego z organizatorów i pierwszego przewodniczącego Senatu Szkoły Głównej Handlowej Maurycego Chorzewskiego, Rektora Uniwersytetu Jagillońskiego Edmunda Załęskiego i wielu innych.