&Viribus Unitis Suum Cuique &

aktualnosci

16 mar 2023

Czy prawo może być proste? Ostatnio mieliśmy okazję wysłuchać na naszej kwatwerze wykładu dra hab. Jana Rudnickiego z katedry Europejskiej Tradycji Prawnej WPiA UW o intrygującym tytule „Czy prawo może być proste?”. Prel... »

9 mar 2023

Spotkanie z ambasadorem Estonii Po dłużącej się już przerwie zimowej, stęsknieni do inspirujących treścią wykładów, zasiedliśmy wspólnie, aby wsłuchać się w słowa wyjątkowego gościa naszego czwartkowego spotkania, JE Miko Haljasa... »

26 sty 2023

Apokaliptyka i historiozofia w "Imieniu Róży" Naszym czwartkowym gościem był dr Rafał Tichy, publicysta, filmowiec i przede wszystkim filozof z Zakładu Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej na UW, założyciel periodyku "44 ... »

aktualnosci

Podstawą Welecji jest dewiza Viribus Unitis Suum Cuique - co w języku polskim znaczy wspólnymi siłami każdemu co mu się należy. Zwłaszcza drugi człon naszej maksymy ma istotne znaczenie. Wywodzimy zeń zasadę tolerancji i szacunku dla wszystkich poglądów i punktów widzenia.

aktualnosci
wprowadzenie

 

Welecja jest polską korporacją akademicką założoną w 1883 r. w Rydze, gdzie w owym czasie studiowało bardzo wielu Polaków. Po I wojnie światowej i restytucji państwowości polskiej została przeniesiona do Warszawy. Dewiza  Welecji brzmi: Viribus Unitis Suum Cuique - co w języku polskim znaczy: wspólnymi siłami każdemu co mu się należy. Wywodzimy zeń zasadę dozgonnej przyjaźni oraz tolerancji i szacunku dla wszystkich poglądów i punktów widzenia. Welecja jest stowarzyszeniem o charakterze apolitycznym i areligijnym - w czasie spotkań staramy się nie poruszać tematów politycznych i religijnych. Welecja przywiązywała również zawsze dużą wagę do równości pośród członków. Historycznie źle widziane było noszenie sygnetów rodowych czy używanie tytułów arystokratycznych w relacjach między Weletami. Zasada przyjaźni i równości przejawia się również tym, że zwyczajowo w Welecji wszyscy członkowie zwracają się do siebie po imieniu - niezależnie od wieku i funkcji w Stowarzyszeniu. Podobnie, nowoprzyjęci członkowie, zwani Fuksami, którzy w innych korporacjach mają status kandydata, w Welecji uważani są za Weletów - członków, którzy nie mają jedynie części pozytywnych uprawnień.

 

Jako że Welecja jest polską korporacją akademicką, by być jej członkiem trzeba być Polakiem. Nie jest to jednak rozpatrywane z etnicznego punktu widzenia. Polskość jest przez nas rozumiana jako przynależeność do wspólnoty wartości i tradycji, które konstytuują tożsamość narodową. Casus Juliusza von Maydella jest najlepszym przykładem jak pojmujemy polskość. Maydell, inflancki baron, wstąpił do Welecji, gdzie nauczył się języka polskiego i wyrósł na polskiego patriotę. Poza tym Welecja to organizacja przyjmująca wyłącznie mężczyzn, studiujących na jednej z warszawskich uczelni. Jako organizacja samowychowawcza Welecja zrzesza studentów, którzy ze wspólnej nauki i zabawy wywodzą przyjaźnie trwające przez całe życie.

 

Przez lata przez Welecję przewinęło się bez mała tysiąc członków, z  których wielu zapisało się w historii jako wybitni mężowie stanu, architekci, naukowcy, artyści, filantropowie etc.

 

Do najbardziej znanych członków można zaliczyć prezydenta RP, wybitnego chemika, Prof. Ignacego Mościckiego; licznych parlamentarzystów jak choćby Senator II RP Tadeusz Giedroyć; architektów jak choćby znani z licznych realizacji w Warszawie i całej Polsce Bohdan Pniewski, Józef Szanajca, Franciszek Lilpop czy Leon Suzin; licznych naukowców i wynalazców, a wśród nich: jednego z organizatorów i pierwszego przewodniczącego Senatu Szkoły Głównej Handlowej Maurycego Chorzewskiego, Rektora Uniwersytetu Jagillońskiego Edmunda Załęskiego i wielu innych.