Edmund Załęski /1853 - 1932/
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej osiadłej w Sandomierszczyźnie. Egzamin maturalny zdał w gimnazjum klasycznym w Radomiu, w roku 1881 i przez rok studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1883 przeniósł się na W-ł Chemiczny Politechniki w Rydze i został przyjęty na członka Arkonii lecz z niej wystąpił wraz z gronem późniejszych założycieli Welecji.
Po ukończeniu studiów w roku 1888 pracował w laboratorium zakładowym jako chemik do 1892 roku. W tym czasie przeniósł swe zainteresowania na cukrownictwo, a w szczególności na hodowlę buraka cukrowego.
Uzupełniwszy swą wiedzę w tej dziedzinie w laboratorium prof. Herzfelda w Berlinie objął kierownictwo stacji nasienniczej w Brzozówce by wkrótce później założyć własną, na Podolu. W 3 lata potem zorganizował Rolniczą Stację Doświadczalną Centralnego Towarzystwa Rolniczego w pobliżu Warszawy. Od 1900 roku pracował jako instruktor hodowli nasion w kilku cukrowniach.
W roku 1904 został dyrektorem Zakładów Hodowli Nasion K. Buszczyńskiego, której do końca życia był następnie doradcą. W roku 1910 został powołany na profesora Wydziału Rolnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie wykładał genetykę roślinną i metodykę doświadczeń polowych. Był dziekanem Wydziału Rolnego a w roku akademickim 1931/32 - Rektorem uczelni.
Jeszcze przed swą profesurą ogłosił szereg prac z dziedziny hodowli buraka cukrowego. Był członkiem Komisji Fizjograficznej Akademii Umiejętności w Krakowie i w istocie pionierem na skalę światową rozwoju genetyki hodowli roślin i metod matematyczno - statystycznych w prowadzeniu doświadczeń.