&Viribus Unitis Suum Cuique &

aktualnosci

29 cze 2020

Zakończenie semestru Epidemia COVID-19 odebrała nam piękny semestr letni. Niestety nasza działalność od marca sprowadzała się do spotkań online, w czasie których odbyły się trzy wykłady fuksowskie: "Historia boksu" Wiktora Sa... »

3 maj 2020

229. rocznica Ustawy Rządowej z 3. maja Dziś świętujemy rocznicę uchwalenia Konstytucji 3. maja - przełomowego aktu w historii Polski i fundamentu jej nowożytnej państwowości, jednego z pierwszych tego typu dokumentów na świecie. Z ... »

5 mar 2020

Wykład otwarty poświęcony typografii Tym razem Welecja postanowiła poczytać między wierszami i odkryć całe ukryte pośród nich piękno, otwierając się przy tym na tłumnie przybywających gości - ledwie się pomieściliśmy! Nas... »

aktualnosci

Podstawą Welecji jest dewiza Viribus Unitis Suum Cuique - co w języku polskim znaczy wspólnymi siłami każdemu co mu się należy. Zwłaszcza drugi człon naszej maksymy ma istotne znaczenie. Wywodzimy zeń zasadę tolerancji i szacunku dla wszystkich poglądów i punktów widzenia.

aktualnosci

Kazimierz Zygmunt Kiersnowski /1880 - 1944/

 

Z rodziny ziemiańskiej, urodził się w Horodecznej k.Nowogródka. Ojciec Jego był członkiem Konwentu Polonia w Dorpacie. Gimnazjum ukończył w Rydze, w 1899r. następnie do 1904 studiował prawo w Petersburgu. Aplikanturę adwokacką odbył w Rydze, w kancelarii mec. Mejro. W czasie rozruchów rewolucyjnych 1905r., występując w obronie łotewskich patriotów był oskarżony o rzekome uczestnictwo.

 

Sprawa sądowa jaką z tej racji wytoczono, została - dzięki łapówkom - umorzona po długotrwałych dochodzeniach dopiero w 1909r. Pogłębiając swe wykształcenie wstąpił w roku 1908 na Wydział Ekonomiczny Politechniki Ryskiej i w tymże roku został przyjęty do Welecji, w której sprawował przez trzy semestry z rzędu prezesurę Koła; po raz czwarty powierzono Mu tą funkcję na semestr-zimowy r.ak.1913/14, w którym obchodzone było XXX-lecie Korporacji.

 

W 1913r. porzucił adwokaturę by pracować w kancelarii rejentalnej swego ojca; prowadził ją do jesieni 1915r. Odcięty od Rygi przez ustalony w tym czasie front rosyjsko-niemiecki, okres okupacji przeżył w Horodziłówce, majątku rodzinnym pod Nowogródkiem i pełnił w tym czasie funkcję burmistrza tego miasta. Aresztowany przez bolszewików w styczniu 1919r. więziony był w Nowogródku, Mińsku i Smoleńsku. Uwolniony w styczniu 1920r. został pisarzem hipotecznym w Wilnie. Ewakuowany do Warszawy pracował początkowo w urzędzie wojewódzkim, potem przez lata 1921-23 w przedsiębiorstwia budowlanym "Budownictwo" /współwłaściciel E.Szymański - Welet/ i wreszcie do 1944r. - jako kierownik działu prawnego mw Towarzystwie Kredytowym Przemysłu Polskiego /dyrektor K.Kowerski - Welet/.

 

W czasie powstania jako ciężko chory został wywieziony co Częstochowy, gdzie zmarł 15.XI 1944r.